Αγιολογικά

Γεννήθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα στο χωριό Λεοντάριο Μεγαλοπόλεως της Πελοποννήσου. Σε ηλικία 8 ετών οι γονείς του τον παρέδωσαν σε δάσκαλο να μαθαίνει τα ιερά γράμματα. Ιδιαίτερα αγαπούσε τους βίους των Αγίων. Έτσι όταν μεγάλωσε πήγε στη μονή Φιλοσόφου, που ήταν κοντά και ήταν σπουδαίο πνευματικό κέντρο ελληνικής παιδείας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κι έγινε μοναχός με το όνομα Γεράσιμος. Έχοντας Θείο πόθο μετέβη στους Αγίους τόπους, για να προσκυνήσει. Γυρίζοντας στον ελλαδικό χώρο κήρυττε σε χωριά και πόλεις το λόγο του Θεού. Έτσι έφτασε και στην περιοχή της Μακρινίτσας στη φημισμένη μονή Αγίας Τριάδος Σουρβιάς, που έχτισε ο άγιος Διονύσιος Ολύμπου. Αποφασίζει να μείνει στο μοναστήρι και ανακαίνισε όλα τα οικοδομήματα, ενώ επαναδιοργάνωσε τον βίο των μοναχών σε βάσεις ασκητικές. Από τη μονή έβγαινε χάριν αγάπης προς τους σκλαβωμένους αδερφούς Έλληνες των γύρω περιοχών Μακρινίτσας, Βελεστίνου, Aγιάς, όπου κήρυττε, εξομολογούσε και ανάπαυε τις ψυχές των Χριστιανών και τους στήριζε να μην αλλαξοπιστήσουν. Στις αρχές του 1740, ενώ βρισκόταν στο Βελεστίνο, προαισθάνθηκε το τέλος του και γύρισε στη μονή να αφήσει την τελευταία του πνοή. Παρέδωσε την αγία του ψυχή την 14η Σεπτεμβρίου του 1740.